**efendim dedim cevap vermedi
buyrun dedim
konuşmadı
-konuşacak mısın dedim
yine ses yok
''sonra ses gelmeye başladı sezen'den
Gün ağarınca boynum bükülür
Dalarım uzaklara gönlüm sıkılır
Sorma ne haldeyim
Sorma kederdeyim
Sorma yangınlardayım zaman zaman
Sorma utanırım
Sorma söyleyemem
Sorma nöbetlerdeyim başım duman
Ah bu yangın beni öldürüyor yavaş yavaş
Kor kor ateşler yanıyor içimde
Aşkı beni kül ediyor''
şarkının bitimi ile telefonun kapatılış sesini aynı anda duydum
numaraya baktım
bir cep telefonuna ait değil
benim okuduğum okulun ilinden bir yerel numara
bilge olamazdı
çünkü o başka şehre taşınmıştı
biraz araştırınca bir ankesörlü telefona ait olduğunu gördüm
akşam üzeri yine ananeme gittim yemekle beraber
artık tatili bunu yapmakla değerlendiriyor gibiydim
yemeğini götürüyor
onun yemesini bekliyor
sonra boşları alıp
eve götürüyordum
arasıra sıradan nine torun geyikleri dönüyor
okulum hakkında soruyor
bende kısa cevaplar veriyordum
ananem çok aksi bir kadın olduğu için
onun için ayılıp bayılmaz
hatta çocukluğumdan beri yanlış bişey yaparsam
bağırıp çağırıp kızar diye korkuyordum
o yemek yerken
yalancı mesaj attı ne zaman geleceksin diye
ona cevap yazarken
ananem
-sevgilin mi kelebek dedi
-yok anane arkadaşım dedim ona bakmıyordum
-çok özledim deli oğlan dedi
-beni mi deyip ona döndüğümde
dedemin duvardaki resmine gözlerini kilitlemiş
akmak için bahane arayan yaşları ile ananemi gördüm
bir anane yaş itibari ile elbet benden daha çok giden görmüştü
öbür dünyaya
elbet benden daha iyi biliyordu üzülmenin faydasız olduğunu
ben olayı menfaatime çevirmek için
-anane burda yalnız kalırsan daha çok üzülürsün niye gelmiyorsun bize dedim
eve gelmesini sağlayıp yemek taşımaktan kurtulmak için
-yoruyor muyum seni dedi
-yok estağfurullah anane dedim
-tamam getirme yemek istemiyorum bundan sonra dedi
-olur mu falan desemde
bana kızmış ve alınmıştı
lafı değiştirmek için
-nasıl tanıştınız anane dedim
-eskiden tanışma mı vardı dedi
sessiz kaldım
-bir akşam üzeri otururken
annem istemeye gelceklermiş seni dedi.ne yapacağımı bilemedim
ama anneme az nazım geçtiği için kimlerden miş diye sorabildim sadece
akşam geldiler
ben dedeni göremedim bile
içeri geçtiler
ilk kahveyi vermek için içeri girdiğimde gördüm
hiç heyecanlanmadım
hiç utanmadım bile
kahveyi verirken o kadar utandı ki
beni görüp gerçekten isteyerek istetmeye geldiği belli idi
yakışıklı değildi görünce aşık olmadım hiç
bana kimse sormadı kelebeğim ne dersin diye
o gün vermişler beni rahat ederim gerekçesi ile
dedenin hem işi hemde evi olduğu için
nişan yapmadılar
kına gecesi 3 dk baş başa bıraktılar
ben konuşmadım
o nasılsın diye sorabildi utanarak
ben kaşımı çattım tüm aksiliğimle
o an anladı benim onu beğenmediğimi
sesini çıkarmadı ama çok üzüldü
kına gecesi ve düğün günü
tüm biriktirdiklerini benim koluma taktı
gece düğün bitti
eve girdik
o şükür namazını kıldı 2 rekat
çok istemiştim o zaman 100 rekat olmasını
ben abdest bile almadım
namazını kılmayacak mısın diye sordu bana
ben sesimi çıkarmadım
tecavüz bekliyordum zorla yapar diye düşünüyordum
ama iyi geceler sana deyip
beni yatakta bırakarak
mutfağa yatak serdi yattı
zaten iki odamız vardı
ben hiç uyumadım sabaha kadar
gelinliği de çıkaramadım
sabah kalktı
çayı koydu hiç yanıma bile gelmeden
ben sadece seslerden ne yaptığını tahmin ediyordum
köy yufka ekmeğini suluyordu
suyu serpesinin sesi geliyordu
çayın ümzüğünden kaynama öncesi sesi geliyordu
benim hayalimdeki koca
o değildi
ayda yılda bir kere düğünde bayramda gördüğüm
kumral saçlı uzun favorili zayıf bıyıklı
ispanyol pantulonlu dar gömlekli bir gençti
kendimce ona aşık olmuştum
deden benim için
zorla evlendirilmiş olduğum
geceleri altına yatacak
sabah öğle akşam yemeği yapılacak
çamaşırı yıkanacak hizmeti edilecek zalim birisi gibi geldi hep
benim hayalimdeki aşk o değildi
hiç bişey demeden gitti
akşama kadar evde ne yapacağımı şaşırdım
yemek yapmasam kızar mı
üstümü değiştirsem kızar mı
diye evin içinde bekledim
bir kapı sesinin kalbimi durdurabilirdi
çok konuştum kendi kendime
olan olmuş artık
sevmeyi dene saygılı ol saygılı olsun diye
ama inat ettim
zorla evlendirilmeye değil
ben bu adamı istemiyorum diyemeşime kızdım
akşam elinde gaz lambası bidonu ile geldi
ben kararmakta olan odada bir köşeye oturdum
onu görünce istemsiz ayağa kalktım
hoşgeldin diyemedim
o an dışlanılmışlığın surat ifadesi vardı
gaz lambasını yaktı kibriti ile
ışık sadece sol yüzüne vurdu oturduğunda
kafam eğik gözlerimi yukarı kaldırma sebebim bana bakıp bakmadığını merak edişimdi
ayakta kaldım oturamadım
yemek yapmamıştım
bişey yermisin diye sordum
zahmet etme dedi bana
ne zahmeti diyerek mutfağa koşma sebebim aslında orda durmak istemeyişimdi
bi yumurta kırdım
yanına 3 5 zeytin
amacım onunla oturup yemek yememekti
o yedi
ben aç değilim dedim
üstünü benim göremeyeceğim şekilde değiştirip
yatsı namazını kıldı
ben bulaşık yıkamayı uzattıkça uzattım
o bitti her tarafı temiz olan evi temizledikçe temizledim
yatmayacak mısın diye sordu bana
bende işim bitmedi dedim
o işler gündüz yapılır geç yat dedi
çok korktum kelebek hazır değildim
benim için tecavüz olacaktı çünkü hiç istemiyordum
ben odaya geçtim
yatağa uzandım
yorganın altına girdim
ağlamaya başladım
odada ışık azaldı
-gerisini anlatma istersen anane özele gircek dedim
-dinle eşşek sıpası diye devam etti ananem
ben seslice ağlarken elinde lamba ile odaya girdi
yanıbaşıma oturdu
ben daha çok ağlamaya başladım
yorganı kaldırdı başımdan
ellerimle zaten giyinik olan üzerimi kapatmaya çalıştım yine de
neden bir veletle bana haber yollamadın ben seni istemem diye dedi deden
konuşamayıp ağlamaya devam ettim
haber versen istemediğin hiçbirşey olmazdı
şimdi de olmayacak korkma dedi
ben ağlamaya devam ettim
çok düşündüm seni babana geri götürmeye ama yazık ederler bir dul adama verirler seni
ama benim düşünemediğim birisi varsa sana razı
kendi ellerimle götüreyim dedi deden
o an gerçekten iyi niyetle söylediğini anlamadım
bişey diyecek misin diye sordu
cevaplamadım
yine gitti mutfağa yattı
tam 34 gün bana hiç dokunmadı bile kelebek
kendi menfaatine olan hiç bir istekte bulunmadı
ben yemeğini yapıp akşam onu bekledim
gündüzleri eltilerim akrabalarım geldi
her akşam gaz lambasının ışığı sol yüzüne vuracak şekilde oturuyordu
o kalkıncaya kadar sesimi çıkarmıyordum
bir gün akrabalara gittim eve geç geldim
ne yemek yaptım ne temizlik
akşam geldim evde oturuyor
nerdesin diye sormadı bile
ben acele ile yemeği hazırlamak için içeri geçtim
yemeği hazırlarken
ben yedim dedi
o an onu kaybetme korkusunu yaşadım ilk defa
başka bir kadının ona yemek yapmış olma ihtimali beni deli etti
sofrayı kaldırırken
kendine hazırlamadın mı dedi
hayır dedim sinirli bir şekilde
ortalığı toplayıp yattım
ertesi gün hastalandım hem sinirden hem gripten
ateşler içinde kaldım
akşam eve geldi
bekliyor
bende takat yok kalkacak
biraz yemek hazırlamaya uğraşırken
sen otur hasta mısın dedi
iyiyim dedim
geç dinlen sen dedi
ben yattım
3 kere geldi
iyi misin diye sordu
ama çok kötüydüm
dış kapı sesi geldi
taaa köyün öbür tarafındaki köy dolmuşçusunu kaldırıp
bize getirmiş
beni hastaneye götürdü
o gece orda kaldık
sabah döndük
4 gün evden çıkmadı
yemeği yaptı
herşeyi hazırladı ama kimseyi çağırmadı gelin benim karım hasta yardım edin diye
anladım ki
bazılarını sadece severiz
severken sevileceğimi zannederiz
birileri gelir bizi sever
sevmesini istemeyiz
sevilmenin değerini bilmeyiz
alnımdan başka bir yerime
o da sırf ateşime bakmak için dokunmuş
benden on kat güçlü olmasına rağmen ne ırzıma geçmeye çalışmış
ne zorla birşey yaptırmış
sevmiş değer vermiş
birisiydi deden
o zamanlar evliliklerin çoğu azmış erkek oğlanları yoldan çıkmasın diye olurdu
şimdi evliliğe gerek bile yok
-eee sonra nasıl oldu anane dedim
-bi şekilde olmasa sen olmazdın gerisi anlatılmaz dedi
-aşık oldun mu anane zamanla dedim
-aşık oldum desem anlamazsın ki beni dedi
-niye dedim
-aşk size başka bize başka ele başka oğlum dedi
-nasıl farklı dedim
-var mı senin sevdiğin diye sordu ananem
-var ama çok karışık benim ki dedim
-beni can kulağıyla niye dinledin biliyor musun dedi
-niye dedim
-insan sevip sevmediğini aşık olup olmadığını hep başkalarına bakarak anlar
boyun uzun mu öğrenmek için cetvele bakman anlamsız
başka insanlara bakarsın ondan uzunsan uzunsundur
-yani?dedim
-sevilmek zor kelebek çok zor hemde.
hele erkekler için çok daha zor
el kızı dağ delinsin ister uğruna
mecnuna bakarak
kendi sidiklerinden habersiz
bana kimse dedenden mecnun olamaz
bir kere değil hergün ispatladı
son günlerinde
beni seviyor musun diye sordu
o da soru mu bey dedim
ben gidince aşkın kalbinde kalsın taşırma onu gözlerinden dedi
hayatımda hiç ağlamadığım kadar ağlattı
hiç korkmadığım kadar korkuttu onu kaybetmek
o resmi varya aslında daha aşşağıdaydı ama
tavana en yakın yere astırdım babana
ona bakınca gözlerimdeki yaş gözlerimde kalsın diye dedi
**hay amk baktım benim yaşlar da gidici
bi büyük rakı alıp geleyim mi anane diyesim geldi
telefon çaldı yine
alo dedim ses yok
yine birisi arıyor ama konuşmuyor amk
kapattım
-ohh aşka bak ara aşkım seni seviyom hadi eyvallah telefon aşıkları sizi dedi ananem
-ben gideyim artık anane dedim
-ne zaman döncen okula dedi
-2 gün kaldı dedim
-paran var mı dedi
-eh işte dedim
-ben sponsorun olucam senin bundan sonra ne yapıcam o kadar maaşı dedi
-beraber yeriz anane dedim
uğurladı gittim
telefon yine çaldı
aloya cevap vermeyince
-bir daha ararsan ağır küfür ederim ya konuş yada arama dedim
-affettin mi beni dedi
-bilgee?
-evet benim
-nerdesin sen
-yeni geldik dedi
-nereye dedim
-taşındık ya yalancı söylemedi mi dedi
-onun söyledikleri gerçek mi dedim
-ne dedi ki dedi
-niye bırakıp gittin niye haber vermedin dedim
-ya eve gittim babamla kavga ettik.bizi görmüş
telefonumu kırdı duvara çarptı.sana yazamadım ertesi gün bodruma halamlara gittik hep beraber
20 gün kaldık
-niye haber vermedin peki dedim
-seni unutmaya çalıştım.olmayacak kelebek sonumuz yok babam neden bilmiyorum evlatlıktan silerim diyor senin için
inan sana çok kötü birisi olarak gözüküyor olabilirim.beni bıraktı gitti yalanmıymış bunun aşkı diye
düşünebilirsin benim için gamsız vurdumduymaz da diyebilirsin ama inan öyle değil
çok arada kaldım,resmen ya ailemi ya seni seçmek mecburiyetinde kaldım
denedim denedim.unutmaya çalıştıkça daha çok hatırladım
ne senin kalbini kırmak içime siniyor
ne senden uzak olmak huzur veriyor
her tanıdığıma sorucaktım sen olsan ne yapardın diye ama
hiç biri benim seni sevdiğim gibi sevmediği için vazgeçtim dedi
-siz istanbula taşınmadınız mı dedim
-yok kelebek ne istanbulu aynı şehirde başka mahalleye taşındık dedi
-sim kartın nerde dedim
-çöpe attım dedim
-sana mesaj atmaktan korktuğum için yeni numara almadım ama unutamıyorum olmuyor dedi
kafam yine allak bullak olduğu için
-tamam seninle mutlaka görüşmemiz lazım dedim
-bende çok istiyorum ama.... dedi
-baban beni niye istemiyor ki dedim
-anneme anlatmıştım seni o da babama anlatmış.başka şehirden olduğun için bırakır okulu bitince
bırakmasa bile başka şehre gitmemi istemiyor evlenip.seni tanısa sevicek ama güvenmiyor işte
öncekinin de etkisi var dedi
-en son ne zaman gördün eski sevgilini dedim
-çok oldu kelebek niye sordun dedi
-mutlaka görüşmemiz lazım sana bişey anlatmam lazım dedim
-bilmiyorum kelebek müsait olursam dedi
telefonu kapattı
şimdi bileti erkene almam
yalancıyı bulmam
gel lan buraya diye önce dövüp sonra sorgulamaya almam lazımdı
ama ya bilge yalan söylüyorsa..
önce gidip neler döndüğünü öğrenmek için gözlem yapmam lazımdı
aşk köy ağasının muhtarlık seçimi vaadleri haline geldi
birini seçicektim gönül heyetime
ama bazen hayatın bir oyu
hayatımın çorbasını
bir tutam mutluluk eksiği ile kaynatabilirdi
korkmalı mıydı
yaşamalı mı
almalı mı riski?
yoksa hayata karışıp
öylesine sevmeli mi
sırf ihtiyaçtan?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder